In het prentenboek zien we de kleurige Constant door een grote, grijze stad lopen. Niemand heeft tijd om te spelen, behalve Constant. Hij speelt iedere dag en maakt schilderijen vol pep en pit. Maar de grijze mensen hebben er niet veel belangstelling voor.
Constant bedenkt een speeltuin zodat de mensen plezier kunnen maken. Maar de volwassenen weten niet meer hoe ze moeten spelen en de kinderen moeten hun huiswerk maken:`Jij hebt makkelijk praten. Jij bent een kunstenaar. Wij gewóne mensen, wij moeten werken. En de kinderen hebben morgen een toets.´
Constant geeft niet op. Hij zingt het lied van Nieuw Babylon, een plek die meer is dan een stad, een paleis met duizend kamers waar iedereen overal kan wonen, waar torens, ladders en platforms op wielen staan en voortdurend verschuiven, waar dieren en mensen vrij rondzwerven, waar gefeest wordt en de mensen samen naar de sterren kijken.
Van der Linden en Rinck hebben een prachtig prentenboek gemaakt. Van der Linden pakt uit in zijn illustraties die vol verwijzingen staan naar het werk van Constant en ook naar zijn eigen werk. De tegenstelling tussen de kunstenaar en de grijze massa is groot. In de stad is Constant het enige kleurrijke element. Dat hij van kleur houdt zien we op de pagina waar hij aan het werk is: het rood, oranje, geel en blauw spat er vanaf; een duidelijke verwijzing naar Constants Cobraperiode.
Net als Constant tekent Van der Linden op stadsplattegronden. Het kleurrijke Nieuw Babylon wordt bij Van der Linden bevolkt door tal van vreemde wezens, deels ontleend aan Constants werk. Opvallend is de tijger, die ook de kaft siert. Deze tijger is een ode aan kinderboekenschrijfster Tonke Dragt, aan wie het boek ook opgedragen is. Haar boek, Ogen van Tijgers (1982) is gebaseerd op Constants New Babylon.
De modellen en maquettes die Constant voor zijn New Babylonproject maakte zien we op de illustraties terug in een boeiend lijnenspel en bijzonder vormgegeven objecten. De ontmoeting tussen Van der Linden en Constant is fascinerend en zeer geslaagd.
Niet alle delen van de kunstprentenboeken hebben een helder verhaal, het valt ook niet mee de essentie een kunsttentoonstelling voor volwassen in eenvoudige woorden te vangen. Maranke Rinck is daar heel goed in geslaagd. De rode lijn in haar verhaal is duidelijk: kleurige Constant tegen de grijze massa. Ze vertelt het verhaal van Constants enorme project in heldere goedgekozen mooie woorden.
Constant Spelen in Babylon is een feest: een kleurrijk avontuur dat de essentie van Constants droom duidelijk weergeeft. Een kunstprentenboek voor jong en oud.
Constant Spelen in Nieuw Babylon
Martin van der Linden (illustraties) en Maranke Rinck (tekst)
Leopold/Gemeentemuseum Den Haag, 2016 € 14,99
Constant bedenkt een speeltuin zodat de mensen plezier kunnen maken. Maar de volwassenen weten niet meer hoe ze moeten spelen en de kinderen moeten hun huiswerk maken:`Jij hebt makkelijk praten. Jij bent een kunstenaar. Wij gewóne mensen, wij moeten werken. En de kinderen hebben morgen een toets.´
Constant geeft niet op. Hij zingt het lied van Nieuw Babylon, een plek die meer is dan een stad, een paleis met duizend kamers waar iedereen overal kan wonen, waar torens, ladders en platforms op wielen staan en voortdurend verschuiven, waar dieren en mensen vrij rondzwerven, waar gefeest wordt en de mensen samen naar de sterren kijken.
Net als Constant tekent Van der Linden op stadsplattegronden. Het kleurrijke Nieuw Babylon wordt bij Van der Linden bevolkt door tal van vreemde wezens, deels ontleend aan Constants werk. Opvallend is de tijger, die ook de kaft siert. Deze tijger is een ode aan kinderboekenschrijfster Tonke Dragt, aan wie het boek ook opgedragen is. Haar boek, Ogen van Tijgers (1982) is gebaseerd op Constants New Babylon.
De modellen en maquettes die Constant voor zijn New Babylonproject maakte zien we op de illustraties terug in een boeiend lijnenspel en bijzonder vormgegeven objecten. De ontmoeting tussen Van der Linden en Constant is fascinerend en zeer geslaagd.
Niet alle delen van de kunstprentenboeken hebben een helder verhaal, het valt ook niet mee de essentie een kunsttentoonstelling voor volwassen in eenvoudige woorden te vangen. Maranke Rinck is daar heel goed in geslaagd. De rode lijn in haar verhaal is duidelijk: kleurige Constant tegen de grijze massa. Ze vertelt het verhaal van Constants enorme project in heldere goedgekozen mooie woorden.
Constant Spelen in Babylon is een feest: een kleurrijk avontuur dat de essentie van Constants droom duidelijk weergeeft. Een kunstprentenboek voor jong en oud.
Constant Spelen in Nieuw Babylon
Martin van der Linden (illustraties) en Maranke Rinck (tekst)
Leopold/Gemeentemuseum Den Haag, 2016 € 14,99
Andere kunstprentenboeken op kinderboekenpraatjes:
Puzemuze of op weg naar Rothko – Wim Hofman
Holland op z´n mooist – Charlotte Dematons
Coco of het kleine zwarte jurkje – Annemarie van Haeringen
Ensor- De grote maskerade – Marije Tolman
Keepvogel en Kijkvogel- In het spoor van Mondriaan – Wouter van Reek
Holland op z´n mooist – Charlotte Dematons
Coco of het kleine zwarte jurkje – Annemarie van Haeringen
Ensor- De grote maskerade – Marije Tolman
Keepvogel en Kijkvogel- In het spoor van Mondriaan – Wouter van Reek