David Baddiel is in Engeland een grote naam. Hij is bekend als stand-upcomedian, als tv-presentator, als romanschrijver en sinds vorig jaar ook als kinderboekenschrijver. Zijn eerste kinderboek was Het ouderbureau: voor je ouders van je dromen en nu is ook zijn tweede kinderboek vertaald: De mysterieuze controller. Baddiel kiest aansprekende uitgangspunten voor zijn kinderboeken: in zijn debuut creëerde hij een maatschappij waarin alles om kinderen draait en in zijn tweede boek werkt hij het idee van een wondercontroller uit.

Finn en Ella zijn op precies dezelfde dag geboren (elf jaar geleden), ze hebben dezelfde vader en moeder (Erik en Janet), ze voelen zich gelijk en ze begrijpen elkaar snel. Beide houden van gamen en het is dan ook een ramp als vader Erik de controller van Ella verplettert met zijn ´gezette, stevig gebouwde, watervasthoudende lijf´. De tweeling gaat op internet op zoek naar vervanging. Ineens verschijnt er een mysterieuze man op hun scherm en hij stuurt hen een nieuwe controller die geleverd wordt met een bijpassende armband. Al snel komt de tweeling erachter dat degene die de armband draagt bestuurd kan worden door de controller en daarbij alle eigenschappen heeft van een avatar in een game. Ella en Finn gaan aan de slag: ze redden hun kat, rekenen af met de pestkoppen op school (ook een tweeling), Finn verovert een plek in het voetbalteam en Ella wordt omgevormd tot het knapste meisje op het feest. Maar dan raakt de controller leeg en ze weten niet hoe ze het ding moeten opladen. En er doet zich nog een probleem voor: de pestkoppen hebben ook een supercontroller gekregen.

Baddiel schrijft vlot, met veel dialoog en met humor. In de tekst zijn bijvoorbeeld grappige voetnoten opgenomen. Baddiel wijdt ook graag uit en beschrijft dan bijvoorbeeld de vruchteloze afvalpogingen van vader Erik, hoe er niets tussen moeder Janet en haar favoriete televisieshow kan komen en hoe Finns voetbalcarrière wordt belemmerd door zijn onvermogen veters te kunnen strikken. Baddiel mag graag eigenschappen van zijn personages uitvergroten. De ouders van de tweeling zijn bijna karikaturale personages en ook de pestkoptweeling voldoet aan de verwachtingen: hij is de domme kracht, zij is het brein. Het avontuur heeft echter wel invloed op zowel de ouders van de tweeling als op de pestkoppen: aan het einde van het boek zijn zij niet meer dezelfde personen.
Baddiel wijkt ook af van cliché´s. In zijn verhaal zijn de meisjes beter in gamen dan de jongens en is het Finn die talent en plezier heeft in styling. Hij maakt van zijn zus het ideale Disney-Dreamwork-Pixar meisje. Dat heeft overigens niet het gewenste effect, de jongen waar ze verliefd op is ziet haar liever zoals ze is en daarmee geeft Baddiel een duidelijke boodschap af. Minder opvallend, maar wel doordacht, is Baddiels wens dat zijn boeken de realiteit van de openbare scholen in Engeland moeten weerspiegelen. In de bijrollen, bijvoorbeeld de jongen waar Ella verliefd op is, zijn daarom kinderen met verschillende achtergronden opgenomen. Ook op de illustraties zijn niet alleen blanke kinderen te zien.
Het boek ziet er aantrekkelijk uit en het leest lekker weg. De hoofdstukken zijn kort en het boek is rijkelijk geïllustreerd door Jim Field.

De Mysterieuze controller
David Baddiel (vertaald door Sandra C. Hessels) en Jim Field (illustraties)