Dan wordt het verhaal onderbroken door een witte bladzijde met slechts één zin: ´Behalve die dag in augustus...´

De draad van het verhaal wordt daarna weer opgepakt. Het is twee weken later. Enrico is bij de schaapskudde. Geduldig neemt hij zijn broertje bij de hand en loopt vanuit het dal de verwoeste stad binnen. Er is een aardbeving geweest die veel heeft veranderd. 

Die dag in augustus is een ingetogen novelle, een ´Italiaanse vertelling´noemt Kromhout het zelf. Liefdevol schetst hij in zijn mooie woorden en prachtige stijl het wel en wee van de kleine Italiaanse stad waar ooit ´de vliegende heilige´ leefde. De hoofdpersoon in zijn verhaal, Enrico, maakt tekeningen van alles wat hij ziet. Zijn grootmoeder leerde hem dat tekeningen en schilderijen een mooiere waarheid vertellen dan foto´s. ´Een schilder laat niet alleen zien hoe iets werkelijk was, maar ook wat hij erbij dacht en voelde.´
De tekeningen in het boek zijn van de hand van Annemarie van Haeringen die hier weer een andere kant van haar grote talent laat zien. De illustraties, die de schetsen van Enrico moeten voorstellen, lijken gemaakt met viltstift en hebben een losse stijl. Haarscherp pakken ze een moment, een emotie, een sfeer of een karakter.