Pépé Smit debuteerde in 2013 als kinderboekenschrijfster met het prentenboek Fred het (heel erg eigenwijze) hert. Het boek viel op door zijn originaliteit en humor. Eigenzinnige dieren spelen sindsdien de hoofdrol in haar prentenboeken. In haar nieuwe boek is dat een poepvlieg met smetvrees.

Evert-Jan is een telg uit de familie Vlieg die bestaat uit pa, ma en hun vier lieve kindertjes Rob, Bob, Pop en Evert-Jan. Evert-Jan wast zijn pootjes heel vaak want hij houdt van schoon en netjes. Het liefst zit hij in de badkamer wat over het leven na te denken. Evert-Jan heeft het niet makkelijk, want zijn familie heeft weinig begrip voor zijn hang naar orde en netheid. Als de familie geniet van een verse drol met appelmoes lust hij het eten niet, en als zijn broertjes en zusje gaan keutelballen vindt hij het spel veel te wild. Evert-Jan zit liever wat te mokken op de schemerlamp. Dan ziet hij ineens iets moois in de hoek hangen,  zilveren draadjes die heel knap aan elkaar zijn geknoopt en het harige dier dat midden in het glinsterding hangt nodigt hem vriendelijk uit het kunstwerk eens van dichtbij te komen bekijken.

De titel van het prentenboek, Evert- Jan een poepvlieg met smetvrees, zal kleine kinderen niet veel zeggen, die hebben nog nooit van smetvrees gehoord. Gelukkig is kennis van dit ziektebeeld niet nodig om volop te kunnen genieten van dit grappige boek. Poep is een geliefd onderwerp bij kleuters en een (poep)vlieg hebben ze allemaal wel een keer gezien.
Het dagelijks leven van Evert-Jan heeft verrassend veel raakvlakken met het kinderbestaan. Ook Evert-Jan vraagt zijn moeder wat ze vandaag gaan eten en het ook het vliegje moet eten wat de pot schaft. Het verhaal is ook spannend. De lezer heeft natuurlijk veel eerder dan Evert-Jan door dat die zogenaamd aardige meneer uit dat glinsterding een gevaarlijke spin met honger is. De broertjes en het zusje van Evert-Jan schakelen de spin uit met een goedgemikte konijnenkeutel. Om de goede afloop te vieren gaan ze wat snacken: verse caviakeutels met suiker. Zelfs Evert-Jan eet mee,´je moet het gewoon léren eten´ vertrouwt hij de lezer toe. Evert-Jan past zich uiteindelijk aan en eet voortaan met de pot mee, maar hij blijft wel graag schoon en netjes. ´Dus als je een vlieg ziet die zijn pootjes wast, dan is het Evert-Jan´.
Jammer dat Smit dit laatste relativeert en nog een bladzijde toevoegt aan het verhaal. Ze laat een vensterbank met rondzoemende vliegen zien, er ligt ook een dode vlieg met de pootjes omhoog. Daarbij vertelt ze de lezer dat vliegen wel gelukkig, maar niet zo heel erg lang leven.

Smit gebruikt in haar boek diverse illustratietechnieken. Delen van het getekende verhaal spelen zich af in een gefotografeerd interieur. Smit tekent aandoenlijk leuke vliegen met grote ogen, een lange neus en verschillende kapsels. Iedere vlieg ziet er anders uit, zo heeft moedervlieg kekke laarsjes en hebben de broertjes van Evert-Jan woest haar. De vliegen doen soms echte vliegendingen zoals ruziën op de ontbijttafel of door de kamer vliegen. Maar ze laten ook bijna menselijk gedrag zien door bijvoorbeeld te gaan keutelballen waarbij een van de vliegen een prachtig hakballetje laat zien. De lichaamstaal van de vliegen laat zich makkelijk aflezen. Smit maakt dankbaar gebruik van de vele vliegenpoten, zo zet moedervlieg maar liefst drie pootjes in haar zij om Evert-Jan duidelijk te maken dat zijn gedrag onacceptabel is.

Evert-Jan een poepvlieg met smetvrees is een origineel en grappig prentenboek, een feest om voor te lezen en te bekijken.

Evert-Jan een poepvlieg met smetvrees
Pépé Smit