Opscheppen is een kunst en de drie opa´s van Dirk die kunnen er wat van. Zijn opa´s wonen bij elkaar en Dirk mag komen logeren. Hij moet wel naar school en die school is nog best ver. De opa´s hebben daarom een fiets voor Dirk in elkaar gezet. Hij is alleen wel een beetje krakkemikkig. Als Dirk daar een opmerking over maakt vindt opa Diederik dat onzin ´Ik zou vroeger hartstikke blij geweest zijn met zo´n fiets. Mijn fiets had altijd lekke banden.´ Dat laat opa Roderik niet op zich zitten:´Banden? Bánden? Jij bofte maar. Mijn fiets hád niet eens banden. Ik reed op een fiets met houten wielen. En het zadel zat altijd los.`Daar kan opa Balderik wel overheen:´Is dat alles? Mijn fiets had vierkante houten wielen, geen zadel en maar één trapper.´ En daarmee is het opbieden nog maar net begonnen. De opa´s pakken behoorlijk uit om elkaar af te troeven in verhalen over hoe zwaar de weg naar school voor hen wel was. Dirk komt daardoor bijna te laat op school. Gelukkig weet hij een extra snelle route. Op zijn krakkemikkige fiets en met een appeltje in de hand gaat hij op weg. Zijn avonturen zijn met geen woorden te beschrijven. 

Bij de kunst van het opscheppen komt nog heel wat kijken. Je moet er taalvaardig voor zijn en je moet er fantasie voor hebben. Bij een potje opscheppen gaat het niet om de waarheid, maar om wie het beste verhaal kan vertellen. Jan Paul Schutten verstaat de opschepkunst. Bij monde van de drie opa´s doet hij er elke keer weer een schepje boven op, de verhalen worden steeds absurder en daarmee ook steeds leuker. Schutten weet het te brengen, de helft van de pret is de wijze waarop hij het verhaal vertelt. Dat doet hij in spreektaal met de juiste opschepcliché´s: ´Is dat alles? Mazzelaar!´, ´Noem je dat bergen? Die heuveltjes´, ´Er lag dertien maanden per jaar sneeuw´ ´Een klappertjespistool? Och, man! Daar had ik een moord voor gedaan`.

De sterke verhalen van de opa´s worden in beeld gebracht door Kees de Boer. Het is heerlijk om al die waanzinnige verhalen ook te kunnen zien, bijvoorbeeld hoe je op één roestig vierkant houten wiel veertig kilometer aflegt of met een opgerolde Donald Duck een Tartaars leger weet te verslaan.
Het is De Boer die laat zien hoe het Dirk vergaat op weg naar school. Zijn avonturen doen niet onder voor die van zijn opa´s, al denkt Dirk daar anders over. 

Is dat alles? is een ode aan het opscheppen en staat garant voor veel voorleesplezier. Wellicht inspireert het om zelf een een lekker potje te gaan opscheppen.

Is dat alles?
Jan Paul Schutten (tekst) en Kees de Boer (ill)