Op de kaft van het boek zien we de pad en hij is boos. Voor hem, op een dor blaadje, staat de mier. Hebben ze ruzie? Welnee. Dit is een boek van Toon Tellegen en daarin gebeuren altijd onverwachte dingen: de mier is bezig de pad uit te leggen wat hij allemaal met zijn boosheid zou kunnen doen. Hij kan hem bijvoorbeeld wegblazen, of in stukken breken en verpulveren, of er een muur omheen bouwen of weggooien.
In Is er dan niemand boos? staan twaalf dierenverhalen rond het thema boosheid. De klipdas is woedend op de zon die nooit naar hem luistert en altijd weer ondergaat (´Hij zou toch wel één keer op kunnen blijven...Dat is toch niet teveel gevraagd´). De olifant is in gesprek met zichzelf onder een boom (“ ´Wat zei ik?´ vroeg hij boos. ´Nu niet klimmen,’ zei hij zachtjes. ´En wat doe je nu?´´Klimmen´.”)
De muis krijgt bezoek van de kreeft die een koffer vol verschillende soorten boosheid te koop heeft, van een lichte boosheid´die even snel weer overgaat als hij opkomt´ tot paarse woede, groenachtige kwaadheid of sneeuwwitte razernij.
In niets lijken de dierenverhalen op fabels, die immers altijd een moraal hebben. Tellegen daarentegen onderzoekt eerder emoties en verwoordt zeker geen levenslessen. Hij speelt zelfs met het fabelthema als hij knipoogt naar de fabel van de twee eigenwijze bokjes die elkaar niet willen laten passeren op een smalle brug. Hij schetst dezelfde situatie: het nijlpaard en de neushoorn willen niet voor elkaar opzij gaan. Maar de dieren maken geen ruzie, ze maken het juist gezellig. Ze dansen zelfs,´maar zonder om elkaar heen te draaien. Dat hielden ze goed in de gaten.´ Tellegen schrijft vermakelijke, licht absurde verhalen waarin een diepere laag gevonden kan worden, maar dat is niet noodzakelijk om van de verhalen te kunnen genieten. Deze bundel is dan ook zeker geschikt voor kinderen.

Een aantal van deze verhalen werd eerder onder dezelfde titel uitgegeven met illustraties van Annemarie van Haeringen. De nieuwe uitgave is geïllustreerd door de Fransman Marc Boutavant. Zijn interpretatie van Tellegens wereld is heel anders dan die van Van Haeringen, maar minstens even mooi. Hij laat de dieren aantreden in een bosrijke omgeving die schitterend is getekend. Bloemen, struiken, grassen en bomen zijn gedetailleerd weergeven in een warm kleurenpalet, de ene keer met veel zonnig geel en de andere keer in herfstachtige bruintinten. We zien het bos ook tijdens de schemering en in de nacht, adembenemend mooi. De dieren zijn weergaloos getekend, Boutavant is een meester in het weergeven van emoties. De vertwijfeling van de wankelmoedige olifant, die zijn ogen verlangend naar boven richt terwijl zijn slurf naar beneden hangt, geeft zijn innerlijke strijd subtiel aan. Als de olifant dan toch tegen beter weten in de boom in klimt (ook dat wordt overtuigend getekend) zien we een stralende olifant tussen de ranke takjes: ogen recht vooruit, de slurf omhoog en zijn kleine slagtanden lijken te grijnzen.
Schitterend is ook de kreeft met zijn koffer vol boosheid. Met zijn grote ronde ogen en gekromde houding heeft hij wat fatalistisch, alsof emoties hem niet meer kunnen raken. De muis daarentegen zit rechtop, ogen wijd open en duidelijk geïnteresseerd in de handelswaar.

Is er dan niemand boos? is een schitterend boek, een aanvulling voor de Tellegenverzameling of een goed begin ervan.

Is er dan niemand boos?
Toon Tellegen (tekst) en Marc Boutavant (illustraties)

Querido, 2014      € 15,99

De penseeljury 2015 bekroonde dit boek met een Zilveren Palet. Uit het juryrapport:´Boutavant heeft een effectieve, originele manier om dieren te tekenen, dieren die niet alleen dier zijn, maar ook menselijke gedachten hebben.´

Andere boeken van Toon Tellegen op kinderboekenpraatjes:
De tuin van de walvis
Morgen was het feest
Wat dansen we heerlijk
Gouden Boekjes van Toon Tellegen