Julius is een zebra die leeft op de Afrikaanse prairie. Het verhaal begint op een woensdag, zijn minst favoriete dag. Dan moet hij mee naar het meer, waar het wemelt van de stinkende en gevaarlijke dieren en het water smerig is. Als grote broer Brutus hem dan ook nog dwars zit is Julius het zat en loopt hij weg:´Hou je poepwater maar, ik ga naar huis.´ Het lijkt een leuk avontuur tot er ineens vluchtende dieren langs hem heen denderen: er dreigt gevaar. Julius probeert zijn familie te vinden, maar komt in een valkuil terecht samen met een chagrijnige leeuw en een babbelziek wrattenzwijn. Een man met een ´dodevogelhoed´ en glimmende kleren haalt de dieren uit de kuil en scheept ze in. Ze gaan naar het circus in Rome. Aanvankelijk denkt Julius dat hij daar naar een voorstelling gaat kijken, maar langzaam wordt duidelijk wat de bedoeling is: hij wordt zelf een onderdeel van de voorstelling en de kans is klein dat hij zijn optreden zal overleven.

De Britse Gary Northfield weet in Julius Zebra een aantal populaire onderwerpen en genres met elkaar te verbinden. Het verhaal speelt in op de belangstelling die veel kinderen hebben voor de Romeinse tijd en dan met name de gevechten op leven en dood in het Colosseum in Rome. Hij vertelt het verhaal met een knipoog in woord en beeld, tegenwoordig een populaire vorm. Voor Northfield is het een voor de hand liggende keuze de illustraties een belangrijke rol te geven, want hij is naast kinderboekenschrijver ook bekend als illustrator van stripverhalen. Eerder verscheen in Nederland zijn kinderboek De verschrikkelijke verhalen van de minidino´s (Leopold, 2013).
Het verhaal wordt met humor verteld zonder hilarisch te worden. Het zijn vooral de personages die het verhaal glans geven. Julius neemt het leven min of meer zoals het komt. Alleen moet je hem geen paard noemen, dan wordt hij boos en dat redt hem in de arena. Julius raakt bevriend met een groepje lotgenoten. Naast het wrattenzwijn en de leeuw worden een antilope, een vegetarische krokodil en een dappere muis zijn vrienden. Zij overleven tegen alle verwachtingen in de gevechten in de arena; historisch gezien niet erg waarschijnlijk, maar voor het verhaal wel zo prettig.
Northfield verwerkt soepel historische feiten in zijn verhaal, bijvoorbeeld over de verschillende manieren van vechten in de arena of het reilen en zeilen op een gladiatorenschool. Ook laat hij het wrattenzwijn kort uitleggen hoe het zit met de Romeinse expansiedrang:´Wat ik ervan weet is dat die Romeinse gozers uit een vreemd, ver land komen en dat ze feitelijk in een heleboel andere vreemde landen de macht willen overnemen. Voornamelijk door iedereen in elkaar te slaan.´ 
Aan het einde van het verhaal kiest Julius voor zijn vrienden en niet voor zijn vrijheid. In een volgend deel zal de keizer het groepje dieren naar Engeland sturen. En misschien komt hij dan ook zijn broer Brutus weer tegen want in de epiloog blijkt ook hij een gladiator te zijn.
Het boek sluit af met een uitleg over de Romeinse cijfers (zodat de lezer de bladzijdennummering kan begrijpen), een verklarende woordenlijst en nog wat aardigheden zoals aanwijzingen hoe je zelf Julius kunt tekenen.

Julius Zebra – rollebollen met de Romeinen is een grappig makkelijk weg te lezen verhaal met een knipoog naar de geschiedenis.

Julius Zebra - Rollebollen met de Romeinen
Gary Northfield (vertaald door Edward van de Vendel)