Een boekje waar `Simon van der Geest´ op staat, tweevoudig winnaar van een Gouden Griffel, nodigt altijd uit om open te slaan. Toch komt de lezer bij dit werkje bedrogen uit: Zapp Mattheus is geen verhaal, het is de tekst van een muziekvoorstelling. De voorstelling is een bewerking voor kinderen van de Matthäus Passion van Johan Sebastiaan Bach en wordt uitgevoerd door het Amsterdams Bach Consort. Tekst en muziek zijn in deze voostelling, net als bij de grote broer, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Voor wie daartoe de mogelijkheid heeft kan dat zien door de QR-code in het boekje te scannen, de code geeft toegang tot een filmmontage van de uitvoering. 

In de Zapp Mattheus voert Van der Geest twee vertellers op, Aad en Bram, ´matties´ van Jezus. Ze waarschuwen dat het geen leuk verhaal gaat worden: ´Het is een zwaar verhaal/dat pijn doet/aan je schouders/en je nek.´ 
Jezus is de coach van het voetbalteam. Hij vertelt vaak mooie verhalen waar veel mensen naar komen luisteren. Als de vrienden weer onder elkaar zijn dan gaan ze voetballen. Op een avond ´iedereen heeft nog een plakshirt en een rooie kop´ zegt Jezus dat ze hun laatste wedstrijdje hebben gespeeld omdat hij over twee dagen zal worden uitgeleverd en gedood. Het verhaal neemt zijn onvermijdelijke loop en tekst en muziek volgen de lijdensweg van Jezus: het verraad van Judas, de bespotting, zijn bezoek van Pilatus, de kruisweg en de dood. Het verhaal eindigt bij de klanken vanWir setzen uns mit Tränen nieder terwijl Aad en Bram herinneringen ophalen´ Als hij eens een bal/ keihard in zijn gezicht kreeg/ - bloedneus en zo - / vertrok-ie geen spier. / O, en dan voelde je je zo lullig./ Jezus, sorry man. Ah joh, zei hij dan, maar goed/ dat ik voor jou ben gaan keepen. / Anders had jij nu een bloedneus gehad.´